Pegi library semalam. Terserempak dengan beliau. Selalu tengok dari jauh nampak macam biase je,tapi bile tengok dalam jarak dekat. Fuhh. Terase aura yang lain daripada yang lain. Tak pernah aku rase aura sebegini sejak aku hidup di bumi yang fana nie. Series.
Setel amik beg kat rak,aku pun jalan slow-slow pegi dewan lecture. Masuk ikut pintu belakang,usya kerusi kosong. Duduk. Pikiran berterbangan. Jari telunjuk buat bulatan kecil2 kat atas meja berulang kali. Mate tengok bulatan invisible yg dihasilkan oleh jari telunjuk. Hati tak tenang. Mulut asyik senyum nipis. Pandang kerusi seberang,tunduk balik. Senyuman makin menjadi-jadi. Tetibe
" woi hanis,kau kenape ?? "
Potong betul.
Benci.
S.E.K.I.A.N